Fjölskyldan í ræktina

Bjössi byrjaði í karate í haust og hefur haft gaman af.  Hann var reyndar búinn að fara í þrjú skipti í handbolta áður en var ekki spenntur fyrir því að mæta oftar, því miður því hann hefði orðið góð vinstri handar skytta.  Nú mætir hann tvisvar í viku í Fylkishöllina og er  farin að hlakka til að fá gula beltið, JAMME.

Við Eiki ákváðum að drífa okkur í líkamsræktina hjá Þreki í sama húsi og puða þar á meðan Bjössi er í karatetímunum.  Það liggur við að maður yngist um 10 ár við hvert skipti, þetta borgar sig svo sannarlega.  Svo er Þórdís svo ánægð í barnagæslunni.  Það kom fyrir í eitt skipti um daginn að ég var löt og var að hugsa um að slaka á í sófanum heima, en Þórdís tók það ekki í mál. "Ég vil fara í leikfimihúsið og horfa á Tomma og Jenna".  Svo er líka rennibraut.  Nú þýðir ekkert lengur að reyna að skorast undan.  Næst erum við að hugsa um að skella okkur bara í sund á eftir og taka með samlokur í nesti, því þetta er allt í gangi á kvöldmatartíma.

Það bráðvantar reyndar  veitingasölu í grennd við sundlaugina og íþróttamannvirkin í Elliðaárdalnum.  Maður getur keypt rúnnstykki, kleinur og eitthvað slíkt í sundlauginni, en það væri frábært að geta keypt súpu, samlokur og cappuccino á þessum slóðum.  Kannski heitt kakó eftir röska vetrargöngu í dalnum.